Sınav öğrencilerim için son yazım bu olacak herhalde. Şurada neredeyse 1 hafta kalmışken daha fazla bir şeylerle meşgul etmek ve son dakika aklınızı karıştırmak istemiyorum. Bu yüzden aslında bu yazı son günlerde motivasyonunu kaybetmiş öğrencilere son bir moral yazısı ve bu dönemki öğrencilere veda niteliğinde olacak.
Sınava son 1 hafta kalmışken bazılarında ister istemez “Yapamayacağım, olmayacak, yetiştiremeyeceğim” gibi endişeler de oluyor. Bir de son denemeleri beklediğinden kötü gelmişse ya da konuları ucu ucuna yetiştirmişse bir güvensizlik yaşanabiliyor. Bu da tabi ki sınav gününe kadar öğrencinin psikolojisine ve çalışmasına yansıyor. Ancak öncelikle bilinmesi gerekir ki bu durum sadece size özel bir şey değil. Her yıl binlerce öğrenci bu psikolojinin içine girebiliyor. Denemeleri kötü geldiyse “Artık toparlayamam.” Düşüncesine girebiliyor. Bunu ben de dâhil her sene sınav öğrencileri yaşıyor, ilk ya da son olacak bir şey değil yani.
Bunu bir kez düşünüp rahatlamanızı istiyorum öncelikle. Sonrasında ise bir düşünün; bugüne kadar bu sınav için nelerden vazgeçtiniz? Arkadaşlarınızla dışarı çıkmadığınız, gece 1-2’ye kadar çalıştığınız, bir konuyu anlamak için 3-4 kitap bitirdiğiniz günleri bir gözden geçirin. Bir yıl gibi bir zamanda elinizden geldiği kadarıyla bu sınava yoğunlaşıp kendi geleceğiniz için bir mücadeleye giriştiniz. Bu mücadelenin yoruculuğunun yanında bir de olağanüstü gelişen birçok şeyle uğraştınız. Pandemiyle birlikte okulların kapanması, konuların kaldırılması, sınav gününün ertelenip sonra tekrar beriye çekilmesi derken zaten psikolojikmen sadece öğrencileri değil öğretmenleri bile yoracak bir süreç yaşandı. Ancak o günlerde bile siz çalışmaya, sınav için, geleceğiniz için elinizden geleni yapmaya devam ettiniz. Bunlar azımsanacak, yok sayılacak şeyler değil ve olmamalı. Sınav için bu kadar emek sarf edip sizi bu kadar yıkacak şey varken dimdik durup çalışmaya devam ettiniz. Belki ailenizden belki arkadaşlarınızdan hastalığı kapan oldu. Belki evde çalışamadığınız ya da çalışacak ortamınız olmadığı halde temponuzu bozmamaya çalıştınız. Her gün düzenli dershaneye giderken şimdi denemeleri bile evde tek başınıza veya bilgisayar ekranından olduğu kadarıyla yapmaya çalıştınız.
Ve iyisiyle kötüsüyle bugüne geldiniz. Artık önünüzde aşmanız gereken son bir rampa var. Bunca emeğinizin karşılığını almaya az bir zaman kaldı. Biliyorum yoruldunuz, bıktınız, kitabı açasınız, bir deneme daha çözesiniz gelmiyor. Ancak son bir çaba, sadece birkaç günle daha bunca ayın emeğini ziyan etmeyin lütfen. Bu kadar sonuca yakınken içinizde bu yola çıkarkenki amacınızı bulun ve bu amaç için son bir gayret gösterin. Çok değil birkaç aya üniversite için bavul hazırlarken bugünleri düşünüp “iyi ki” diyebilmek için son bir çaba gösterin.
Sınavınızda şimdide başarılar diliyorum, istediğinizden de güzel bir sınav geçirmeniz dileğiyle.